Bölüm 1: Prolog - Yıkılmış Bir Dünyada Hayatta Kalmanın Üç Yolu
「Yıkılmış bir dünyada hayatta kalmanın üç yolu vardır. Bazılarını artık hatırlamıyorum. Ama şu kesin ki: şu an bu kelimeleri okuyan sen hayatta kalacak.」
-Yıkılmış Bir Dünyada Hayatta Kalmanın Üç Yolu [Bitti]
Bir web roman platformu eskimiş telefonumun ekranında belirdi. Yukarı aşağı kaydırdım. Bunu kaç seferdir yapıyorum?
"Sahi mi? Sonu mu bu?"
Tekrar göz geçirdim ve 'bitti' kelimesi apacık ortadaydı. Hikaye sona ermişti.
┌─────────────────────────────────────────────────┐ │ [Yıkılmış Bir Dünyada Hayatta Kalmanın Üç Yolu] │ ├─────────────────────────────────────────────────┤ │ Yazar: tls123 │ ├─────────────────────────────────────────────────┤ │ 3,149 bölüm. │ └─────────────────────────────────────────────────┘
Bu romanı ortaokul üçüncü sınıftan beri aksatmadan okuyordum. Okulda ki sersemler tarafından zorbalığa uğrarken de, kalitesiz bir devlet üniversitesine girmek zorunda kaldığımda bile, orduya kaydolduğumda bile ve lanet olası ordu kurası ters gittiği için ön cephelere yerleştirildiğimde bile ve şimdiyse, büyük bir şirkette tam zamanlı bile olmayan bir müteahhit olarak çalışırken bile… lanet olsun, bunun hakkında düşünmeyi bırakalım. Her neyse.
「Yazar'ın notu: "Hayatta Kalma Yolları"'nı okuduğun için çok teşekkür ederim. Bir epilog ile sana dönüş yapacağım!」
"Ah… Epilog daha yayınlanmadı. O zaman bir sonraki bölüm gerçekten de sonuncusu."
Çocukluğumun sonundan yetişkin hayatıma kadar— 10 yılı aşmış uzun bir yolculuk. Dünyanın sonu geliyormuş gibi hisettiren hiçlikle, sonunda o dünyanın sonuna ulaşabilmenin verdiği tatmin duygusunun karışımını hissettim. Son bölümün yorum kutusunu açtım ve yorumumu birkaç kez silip yeniden yazdım.
-Kim Dokja: Yazar, şimdilik her şey için teşekkür ederim, Epilogu sabırsızlıkla bekliyorum.
Bunlar samimi cümlelerdi. Hayatta Kalma Yolları hayatımın romanıydı. Çok popüler değildi, ama benim için en iyisiydi. Söylemek istediğim onca şey vardı ama hiçbirini yazamadım. Dikkatsiz cümlelerimle yazarın duygularını incitmekten korkuyordum.
—Bölüm başı ortalama 1.9 görüntülenme.
—Ortalama 1.08 yorum.
Bunlar 'Hayatta Kalma Yolları'nın popülarite statistikleriydi. İlk bölümün görüntülenme sayısı 12,000'di ama 10. bölümde 120'ye düştü, 50.'de 12'ye. 100. bölüme ulaştığında sadece 1'di.
Görüntülenmeler: 1.
Bölüm listesinin yanındaki o '1' sayısını gördükten sonra ezilmiş ve bunalmış hissettim. Bazı zamanlar '2' görülebiliyordu, fakat büyük ihtimalle yanlışlıkla basan birisiydi.
"Teşekkür ederim."
Bu yazar 10 yıl boyunca sadece 1 görüntülenme alan 3000 bölümlük bir roman yazdı, gerçekten de sadece benim içindi. 'Öneri Panosu'na tıklayıp hemen yazmaya başladım,
-Aşırı güzel roman önerim var
Yazar bana bedavaya tamamlanmış bir roman yazdı, bu yüzden onu en azından önermeliyim. Gönder butonuna bastım ve yorumlar hemen gelmeye başladı.
-Yeni bir antiye benziyor. Bu kullanıcının ID'sini arattım ve aynı romanı birden çok kez önermiş.
-Bu kulllanıcının önerileri banlı değil mi? Yazarın böyle yapmaması lazım.
Çok geç fark ettim ki, birkaç ay önce öneri yapmıştım. Aniden, 'ilgi manyağı', 'salak' gibi çok nazik olan onlarca yorum belirmeye başladı. Yüzüm kızardı.
Yazarın bunu okuyacağından çok emindim. Bu yüzden, hızlıca gönderimi silmeye çalıştım ancak önüme bu gönderiyi silemeyeceğimi çünkü hakkında rapor aldıklarını söyleyen bir mesaj belirdi.
"Bu…"
Sadece samimiyetle yazdığım öneri yüzünden yazarın itibarının zedeleneceğini düşündükçe ağzımda acı bir tat hissettim. Azıcık olsa da baksalardı; neden kimse bu ilgi çekici romanı okumayı denemiyordu? Yazara bir bağış yapmak istemiştim, fakat zar zor hayatta geçinebilen bir işçi olduğum için bunu karşılayamadım. Sonrasında 'yeni bir mesajınız var' bildirimi aldım.
-tls123: Teşekkür ederim.
Aniden bir mesaj ortaya çıktı. Kendime gelmem biraz zamanımı aldı.
-Kim Dokja: Yazar?
'Hayatta Kalma Yolları' nın yazarıydı— tls123.
-tls123: Senin sayende bitirmeyi başarabildim. Ayrıca yarışmayıda kazandım.
Okuduklarıma inanamadım. Hayatta Kalma Yolları bir yarışma mı kazandı?
-Kim Dokja: Tebrik ederim! Ne yarışması?
-tls123: Bilinmeyen bir yarışmaydı bu yüzden sen de bilmiyorsundur.
Utanç duydugu için yalan söylemeye karar verdiğini düşündüm, ama gerçek olmasını istedim. Belki de gerçekten de bilmiyordum. Birazcık üzüldüm, ama harika bir hikayenin yayılması iyi bir şeydi.
-tls123: Teşekkür amaçlı sana özel bir hediye göndermek istiyorum.
-Kim Dokja: Hediye mi?
-tls123: Bu hikayenin dünyaya gelmesi sevgili okuyucum sayesinde oldu.
Yazara rica ettiği için e-postamı gönderdim.
-tls123: Ah, doğru. Parasallaşma programını aldım.
-Kim Dokja Vay, gerçekten mi? Ne zaman başlıyor? Bu şaheser baştan paralı olmalıydı…
Yalan söylüyordum. Hayatta Kalma Yolları günlük seriydi, yani ayda 3,000 Won harcamam gerekirdi. Bu para benim için marketten bir öğlen yemeğiyle eşitti.
-tls123: Parasallaştırma yarın başlıyor.
-Kim Dokja: O zaman yarın çıkacak olan epilog paralı olacak?
-tls123: Evet, üzgünüm ödemen gerekecek.
-Kim Dokja: Elbette ödeyeceğim! Sonuncuyu satın alacağım!
Daha sonrasında, yazardan bir cevap yoktu. Siteden çıkış yapmış gibi gözüküyordu. İçimde bir bağımlılık duygusu oluştu. Başarılı olduklarına göre şimdi cevap bile vermeden nereye gidiyorlar mıydı? Hayranlığım küçük bir kıskançlığa dönüştü. Neye bu kadar heyecanlandım? Romanı yazan ben değildim zaten.
"Acaba hediye kuponu falan mı verecek? 50,000 Won'luk falan olsa güzel olurdu."
O zamanlar sahip olduğum saf düşüncelerdi bunlar.
Bir sonraki gün yaşanak şeyler hakkında hiçbir fikrim yoktu.